نمایی از فضاپیمای کلمبیا در حال جدا شدن از پایگاه فضایی جان اف کندی و پرتاب به فضا.

فضاپیمای کلمبیا در مأموریت اس‌تی‌اس-۱

فضاپیمای کلمبیا (به انگلیسی: Space Shuttle Columbia)‏ نام یکی از فضاپیماهای سازمان هوانوردی و فضایی ملی آمریکا (ناسا) بود که در سال ۲۰۰۳ در بازگشت از ایستگاه بین‌المللی فضایی و در بیست و هشتمین ماموریت فضایی خود (ماموریت اس‌تی‌اس-۱۰۷) به همراه هفت فضانورد از کشورهای آمریکا، اسرائیل و هندوستان در حال بازگشت به جو زمین منفجر شد و تمام سرنشینان آن کشته شدند.

فضاپیمای کلمبیا نخستین شاتل فضایی مورد استفاده در ناوگان فضایی ناسا بود؛ و نخستین ماموریت فضایی خود را از ۱۲ تا ۱۴ آوریل ۱۹۸۱ (برابر با ۲۳ تا ۲۵ فروردین ۱۳۶۰ شمسی) با موفقیت به پایان رساند.

تاریخچه                                                                                                                                              عملیات ساخت فضاپیمای کلمبیا در ابتدا به سال ۱۹۷۵ در پالمادله، در ایالت کالیفرنیا آغاز شد. نام‌گذاری فضاپیما به کشتی "کلمبیا" که در بستون نگهداری می‌شود برمی‌گردد. رابرت گری، کاپیتان کشتی، با "کلمبیا" به کاوش در قسمت‌های شمال غربی اقیانوس آرام پرداخت و بعدها با این کشتی زمین را دور زد و نام خود را به عنوان نخستین آمریکایی که با کشتی‌رانی به دور زمین چرخیده است ثبت کرد. نام این شاتل همچنین به "کلمبیا"، نام ماژول فرماندهی آپولو ۱۱ نیز برمی‌گردد.

پس از عملیات ساخت، در ۲۵ مارس ۱۹۷۹ به پایگاه فضایی کندی منتقل شد تا برای نخستین پرتاب آماده شود. در ۱۹ مارس ۱۹۸۱ در خلال آماده‌سازی برای تست زمینی، پنج کارگر که با گاز نیتروژن مشغول پاکسازی بودند دچار اختناق شده و دو نفر از آنان جان خود را از دست دادند. این فضاپیما همیشه به عنوان مهم‌ترین شاتل در ناوگان فضایی ایالات متحده به حساب می‌آمده است.

فاجعه کلمبیا

سانحه‌ای که پس از اتمام ماموریت اس‌تی‌اس-۱۰۷ در فضا و هنگام عبور از جو زمین برای شاتل کلمبیا رخ داد منجر به کشته شدن همهٔ هفت سرنشینش شد. این سانحه که در یکم فوریه، ۲۰۰۳ رخ داد باعث به تعویق افتادن سفرهای فضایی شاتل‌های ناسا تا ژوئن ۲۰۰۵ میلادی شد.

دلایل انهدام                                                                                                                                                                                                            هنگام پرتاب شاتل به فضا، قطعه‌ای ۷۵۰ گرمی از موزائیک محافظ حرارتی تانک سوخت خارجی شاتل کنده شد و به بال چپ اثابت کرد. برخورد این قسمت باعث ایجاد شکافی در بدنه بال شد و هنگام بازگشت به زمین و در جو که شاتل با گرمای زیادی روبرو بود، دمای زیاد و گازهای گرم باعث شکسته شدن بال از داخل و در نتیجه تکه تکه شدن شاتل گردیدند.

در پی این حادثه تمام فضانوردان شاتل، که هفت نفر بودند جان باختند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: